Поэзия хүнүнде Тываның Улустуң чогаалчызы, культураның алдарлыг ажылдакчызы Эдуард Баирович Мижиттиң шүлүүн бараалгадып тур бис

Эдуард Мижит
«Мени черле кагба, авай»

Авай, авай, күжүр авай, дыңнап көрем,
Аарышкылыг, берге-даа бол, дыңнап көрем,
Анаа эвес салымымны бодап келгеш,
Ам бо хүнде сеткилимни илереттим.

Күжүр авай, чединместиң салым-чолун
Күскү хаттың соогу ышкаш, көрүп чор сен
Чуртталганның шуурганы авам сени
Чууй шааптар чазып-ла чор, улдап-ла чор, күжүр авай!

Авай, авай, урууң мени дыңнап көрем,
Амдыызында бичии-дыр мен, ынчалза-даа
Өйү кээрге, өзүп кээр мен, ынчан харын
Өөрүшкүнү авам сеңээ көргүзер мен.

Ынчан харын эрткен өйнү сактып, сактып
Ыглажып-даа, каттыржып-даа оргай-ла бис,
Чүгле харын бергелерге дүжүп бербейн,
Чүткүлүңнү чидирбейн көр, күжүр авай.

Чүгле харын чуртталгавыс кокпазынга
Чүү-даа болза, чүгле чүрээң өжүрбейн көр,
Ам-даа кызып чүгле чуртта, чуртта, авай.
Аас-кежик өөвүске черле келир!

Чүгле харын карааң чажын чодуп каавыт,
Чүгле харын мени черле кагба, авай!
Бүргег хүннер черле эртер, чуртталгавыс,
Бүде бээр деп бүзүрелиң салба, авай!

Чурукту интернеттен алган.