а) дүлей үннүӊ үжүүн сɵс дазылынга дакпырлавайн, чаӊгысты бижиир, чижээ: хамааты, ниити, ашак, эки, эртем, хуусаа, демисел, ɵпей, бопук;
б) дазылы азы дɵзү т, с, к, п деп дүлей үннер-биле тɵнер сɵстерге ол-ла дүлей үннер-биле эгелээн кожумак кирер болза, ук дүлей үннерниӊ үжүктерин дакпырлап бижиир, чижээ;
чурт – чуртта, чурттар, чурттуг, чурттакчы, чуртталга;
тут – туттунар, туттурар;
бижит – бижиттирер, бижиттинер;
ɵс – ɵссе, ɵссүн;
кес – кессе, кессин;
тып –тыппас, тыппышаан;
быжык – быжыккан;
ырак – ыраккы.
Ынчаарга “ортаакы, кудуку, мурнуку, үстүкү, даштыкы, иштики” чергелиг сɵстерниӊ ортузунга чаӊгыс к-ны бижиир.
Чурукту НШХИ-ниң шыгжамырындан алган.